Jovan Bratić strip crtač iz Nevesinja, ovom formom izražavanja bavi se od malih nogu, kada je i pročitao prvi put neke strip publikacije.
Odmah je zapazio svoje afinitete prema devetoj umjetnosti i zaljubio se u crno bijeli, čarobni svijet teksta i crteža koji su obilovali dinamičnim junacima i avanturama. Pošto je istovremeno imao određenih sklonosti ka crtanju i likovnom izražavanju, a u razredu su ga smatrali za najboljeg crtača, što je dovelo do toga da se oproba i u sopstvenim strip kreacijama i varijantama. Prvi korak je uvijek teško napraviti, ali ipak taj korak je najvažniji jer predstavlja temelj na kojem se grade godine iskustva.
– Moji počeci su sa današnjeg aspekta dosta smiješni, ali i veoma važni jer su postavili na neki način temelj mog razvoja kao strip autora. Problem je bio što se u mom okruženju niko nije bavio crtanjem stripova i samim tim nisam imao od koga učiti već sam bio prinuđen da samostalno otkrivam tajne stripa, što je bio malo teži put – kaže Bratić.
Njegovi prvi radovi nastali su osamdesetih godina prošlog vijeka, kada je strip bio u ekspanziji na prostoru bivše Jugoslavije. U početku je crtao samo vestern stripove, ali s obzirom na interesovanje za istoriju naših krajeva, sve stripovi ovog autora su istorijskog karaktera.
– Pored stripa volio sam da čitam o istoriji naših krajeva što je uticalo da svi stripovi koje sam objavio imaju istorijski karakter i pozadinu. Radi se o laganim pričama o velikim temama, sa ciljem da se skrene pažnja na neke velike i bitne događaje koji su vezani za naš narod i prostore na kojima živimo, a isto tako koji su nerazumljivo bili više od pola vijeka marginalizovani. Potrudio sam se da zainteresujem javnost kreiranjem priča zasnovanim na istorijskim činjenicama dajući im vizuelni efekat kroz moj omiljeni umjetnički izraz – strip, takozvanu devetu umjetnost. Dakle stripom pokušavam da oživim neke likove i događaje koji uistinu to zaslužuju i odbranim ih od neopravdanog zaborava, prvenstveno kod dolazećih mladih generacija – ispričao je autor.
Svoje uzore i inspiraciju pronalazi u stripovima koje prati još od djetinjstva. Najviše voli da čita italijanski realistični strip i stripove Boneli produkcije koja je bila dosta zastupljena na našim prostorima preko čuvenih edicija Zlatne serije i Lunovog magnus stripa.
– Od djetinjstva sam vezan za strip junake: Teksa, Zagora, Mister Noa, Kena Parkera, Komandanta Marka itd. Samim tim bio sam pod uticajem i njihovih autora i načina kreiranja tabli. Od autora cijenim legendarne Feria Gailena, Guljelma Leteria, Fabia Čivitelija, Roberta Disa, Fernanda Fuska i da ne nabrajam ostalu plejadu vrhunskih crtača kojima se divim. Od autora iz ex Yu najviše sam obožavao Branislava Kerca i Julesa Radilovića. Pored italijanske cijenim i francusko-belgijsku školu stripa – dodao je on.
Bratić je do sada izdao samostalne strip albume „Nevesinjska pušta“, „Bitka na Vučjem dolu“, „Vožd Karađorđe“, te strip „Marko Kraljević“ prema epskim narodnim pesmama. Još jedan od njegovih radova je i istorijska drama na temu Drugog svetskog rata, „Ponori zla“ na 205 strana, a koji se može poručiti putem mejla: jovobratic@gmail.com.
– Zadovoljan sam reakcijom i čitalačke i stručne javnosti na moje objavljene stripove što mi je dalo energije da se još više unaprijeđujem u svom radu. Prije neki dan iz štampe je izašlo drugo izdanje pomenutog stripa „Ponori zla“, jer je poslije rasprodatog prvog izdanja i dalje vladalo veliko interesovanje. Pored samostalnih strip albuma stripove kraćeg sadržaja sam objavljivao u strip magazinu Parabellum koji je produkt našeg udruženja strip autora iz RS pod nazivom „Deveta dimenzija“. S obzirom na prilike koje vladaju na našim prostorima izuzetno sam zadovoljan do sada izdatim radovima, no ipak ko misli da živi od crtanja stripova mora da napravi posao sa strancima i njihovim izdavačima – ispričao je Bratić.
Razvojem tehnologije i ekranizacijom poznatih strip junaka, broj čitaoca je opao. Jedan od najvećih izazova za strip autore je povratiti publiku i strip kulturu bar na deseti dio nekadašnjeg stanja, jer su, kako ovaj autor kaže, mnoge generacije odrasle i navikle da žive bez stripa pošto se ovaj medij izgubio sa horizonta u ratovima devedesetih. Udruženje Deveta dimenzija, u Republici Srpskoj, ima upravo taj zadatak. Da svojim radom i djelovanjem skreće pažnju na strip, organizovanjem strip salona, kolektivnih izložbi i izdavanjem kvalitetnih albuma edukujući javnost i medijski popularišući ovu umjetnost.
– Pozvao bih mlade ljude da odmore malo od savremenih vidova zabave, od navalentnog i virtuelnog svijeta tehnoloških igrica, kladionica, kao i praćenja raznih destruktivnih rialiti emisija i posvete se čitanju knjiga i stripova, a one koji imaju dara da se oprobaju u ovom žanru jer će ih taj posao ispuniti zadovoljstvom i terapeutski djelovati na čitav organizam. Mislim da bi se i u sklopu školske nastave i časova likovne kulture strip mogao malo više prezentovati, jer strip, uistinu to zaslužuje – dodaje talentovani autor koji piše i poeziju, te pored stripova ima objavljene i tri zbirke pjesama.
Razvoj tehnologije uticao je na popularnost stripa
Strip je u sferi interneta kao i mnoge druge grane izgubio na nekadašnjoj masovnoj popularnosti, ali daleko od toga da i dalje nije popularan posebno na zapadu, gdje ima strogo profilisanu publiku i da se održava u rangu književnosti i visoke umjetnosti.
Autor: Andrea Aleksić
Tekst i fotografije preuzete sa sajta srpskainfo.com
Нема коментара:
Постави коментар